Poem in printable PDF format
Mairg chaomhnas a
cholann
[Angus Matheson,
‘Poems from a Manuscript of Cathal Mac Muireadhaigh’, Éigse
10, 270-8]
1 Mairg chaomhnas
a cholann,
a caomhna is cúis
thruaighe;
gá d’ulc, a Dhé,
dúinne
mé re h-ucht na
h-uaighe ?
2 A lucht iarras
onóir
a h-uaill a dath
diasfholt,
dhuibh ní gann an
ghuasacht
’s nach fuil ann
acht iasacht.
3 An truaill-se i
dtá sinne
is sí ar
mbiodhbha bunaidh;
nocha naomhdha a
h-ionaidh,
a caomhna ní
cubhaidh.
4 Calann na nós
neimhghlic,
námha hí dom
anmain,
feacht oile dá
h-iomdhaidh
seacht dtroighe
don talmhain.
5 Mairg
do-chuaidh ’na comann,
cré na
n-inntleacht n-ainbhfial;
uaimhneach dí a
deighriar,
clí uaibhreach na
n-ainmhian.
6 Sí le craos as
ciontach
re céad díle an
domhain;
cóir mo chailg
’na cionaidh,
mairg do-chóidh
’na conair.
7 Sgoltadh cridhe
an Choimdheadh
’s céasadh a
ghlac ngealbhog,
sé oirne dá
h-iomlad,
oighre Dé do
dhearmad.
8 Sí ’na máthair
mhallacht,
mairg ghabhthar
’na gealltach;
nach truagh meise
am millteach
le seise fuar
fealltach?
9 Sí le sal na
sinnsear
sinn go mailís
múiridh;
mé am biodhbhaidh
dá báiribh
fa dhiomdhaidh
Dhé dhúiligh.
10 Do líon
d’uabhar Éabha
nár fhéach
d’aithne ar nAthar;
mac Dé daor fa
dhochar,
mé dá thaobh gan
tathamh.
11 Sise le seól
meallta,
meise ag íoc a
h-uabhair;
mairg don té lér
thaobhaigh
cré gan aird gan
uamhain.
12 Atá sin ’nar
seise
saint is drúis is
díomas
tnúdh is cealg
gan chádhas,
fearg na rún do
ríomhas.
13 Atá am
cholainn chiontaigh
craos go lór is
leisge,
déine gan chéill
coisge
le chéile is méin
mheisge.
14 Do chaill
dhúinn port pardhais
fa phéin pheactha
marbhtha;
ar gclí gan
cheisd n-urchra,
sí ara teisd ní
taghtha.
15 Mairg atá fa
treise,
tug mo chlí gan
chairde
a h-úidh
d’ainbhfios buirbe,
dúil d’fhailgheas
is d’airde.
16 Tug Dia
dhaoibhse, a dhaoine,
a dhrong do
dhligh docracht,
síosa dhuibh mar
dhaltacht
d’fhuil Íosa tre
fhortacht.
17 Do fhadódh
fheirge ar nAthar
gá h-olc nach
fhuil innte?
calann na gciall
gcaillte,
mh’anam dá mian
millte.
18 Do chuir
Críosd re gcéasadh, -
créad nach
tuilleamh tola? -
[dár n-amhas cúis
cheana],
dá ghnúis allas
fhola.
19 Páis is
peannaid Íosa
d’fhuil Ádhaimh
budh sompla;
ó thoil do fhaomh
umpa
a thaobh ’s a
throigh thollta.
20 Do bhí fa
chuing chéasta
Críosd a measg na
meirleach,
mac Dé ar chlár
dá chuibhreach,
sé dár ngrádh ’na
gheimhleach.
21 Dia Luain, lá
an tionóil,
mar thig ar
dtráth nóna,
bheith ann, a
Dhé, is dána,
’s mé ar gcall mo
chóra.
22 Tig chugainn
sa gcoinne
Críosd ’s a
chroch re ghualainn,
beithear lá nach
léaghaim,
teicheadh thrá
ním tualaing.
23 Dia mar aighne
am aghaidh,
mh’olc am éadan
sgríobhtha,
sé ag feitheamh
dhrong ndaortha
’na bhreitheamh
lom líomhtha.
24 Lucht
leanamhna an dlighidh
ar deis Dé dá
bhféaghadh,
cóir mar soin dá
saoradh
tre thoil dóibh
do dhéanamh.
25 Ar láimh chlí
an Choimdheadh -
créad nach
adhbhar uamhain? -
lucht éagcára
ar-íribh
éadána a h-ucht
uabhair.
26 Beid go bráth
dá gcéasadh,
i gceardcha chaor
ndrithleann,
clann chíocrach
gan chonchlann
i n-all íochtrach
ifreann.
27 Ós tú oighre
ar nAthar
do shaor inn le
t’fheólfhuil,
mé dheit ar do
dhaoinibh,
a mheic mo Dhé,
deónaigh.
28 Tuigthe dhuibh
gan dearmad,
a dhrochdhaoine
an domhain,
gur dhíosg dhuibh
fa dheireadh
fuil Chríosd in
bhur gcomhair. Mairg.