Poem in printable PDF format
Mairg ó
ndeachaidh a léim lúidh
[William Gillies,
‘The Gaelic poems of Sir Duncan Campbell of Glenorchy (II)’,
Scottish Gaelic Studies 13, 263-88: 276-83]
1 Mairg ó
ndeachaidh a léim lúidh -
créad do-bheir
gan m’úidh ar caoi? -
ar éis a dtarla
dhomh féin,
mairg do-bheir a
mhéin do mhnaoi.
2 I dtús mo
bheathadh ré seal
ba mhaith mo
ghean is mo ghn[aoi];
go ndeachaidh ar
mo léim lúidh,
go mb’éibhinn
dúinn gacha l[aoi].
3 Ní cosmhail mo
shódh re cách,
ní h-ionann
a-dtrásta [a-tú];
ba mhinic mil ar
mo mhéis,
go ndeachaidh
uaim féin mo [lúdh].
4 Níor féagadh
brogóid, ba díor,
níor féagadh fíon
dearg ná gea[l],
ag éinneach do
bhí fán ghréin,
nach aighthe
againn féin [ré seal].
5 So an seal do
labhair mé -
tuigidh gach
neach é nach . . . -
a bhfad do mhair
lúth mo bhuid,
ba mhaith mo
chuid . . .
6 Mo bhean tar
gach mhnaoi dho mhnáibh
cuiridh . . .
cha searbh lé
tachar ná trod
a bhfad do mhair
. . .
7 Níor féagadh
spíosradh ná plúr,
níor féagadh iasc
úr ar bith,
níor féagadh . .
. fán ghréin
nach faighinn mo
mhéin díobh sin.
8 Do fhoghain
gach ló fá thrí,
a bhfad do mhair
clí mo bh[uid],
an subh ba mhilse
fán ghréin
óm ógmhnaoi féin
ar mo . . .
9 Dá n-abrainn
gur dhuine Dia,
dá n-abrainn
gurbh fhiadh gach meann,
a-déaradh mo
bhean, “gur fíor”,
dá n-abrainn
gurbh fhíon gach leann.
10 Acht a-nois dá
dtairginn dí
gach uile ní fan
bhioth bhán,
as mo bhod ó
chuaidh a lúdh
a-déaradh sí, “a
thrú, ní h-ál”.
11 Dámadh liom
uile Síol gCuinn,
an talamh ó
thuinn go tráigh,
ón aird a n-oir
gus an iar,
nochan fhéadfainn
riar mo mhná.
12 . . . ort, a
mhic Dhé bhí,
a Fhir as Rí ar
gach reilg,
mo bhod do
mharthain do ghnáth,
do chasg mo mhná
on mheirg.
13 Gearóid Iarla,
ní h-é a-mháin,
iomdha críoch le
. . . do airg;
. . . . . .
aineól mar do bhí sé,
ar mbeith dúinn
dá éis is mairg. Mairg