Poem in printable PDF format
Mo-chean doit, a
Ghráinne gharbh
[Knott, E.:
The Bardic poems of Tadhg Dall Ó hUiginn, Irish Texts
Society 22-23 (1922, 1926), poem 33]
1 Mo chean doit,
a Ghráinne gharbh,
ní mairg do
bhiadh ort d’éanarm;
a réalta is
déarghoirthe dath,
shéanta
bhéalshnoighthe bhaoghlach.
2 A mhionn
sgothamhail sgine,
a bhéisd
neimhneach náimhdidhe,
a chneas garbh
saoirmhíondubh seang,
a aoinríoghan arm
nÉireann.
3 A bheithir
leadarthach lonn,
a rogha an uile
iarann,
a shéad fine
duailgheal dubh,
a bhuaidhreadh
cridhe curadh.
4 A chailg ar
nách déantar díon,
a áilleagán na
n-airdríogh,
a bhéal doirche
an doruis mhóir,
a sholuis oidhche
um iarnóin.
5 A ghearradh
snáithe saoghail,
a airdrí gach
iolfhaobhair,
a chúis tnúdha ós
cionn croidhe,
a mhionn súla
sochoidhe.
6 A mhír cruadha
an chrotha buig,
ní rug do chéile
comhruig,
’sní bhéara, a
chneas mar chubhar,
sgéala ón treas i
dtángubhar.
7 Gidh í an
tiomna - gá dtám ris?
gé madh beag an
luach leighis,
fáth róaithfir
dod ghné ghloin,
ní gnóaighthir é
ar h’éachdoibh.
8 Ní fuair neach
ar druim domhain -
gi bé teach i
dtarlabhair -
fios
droichliamhna riamh ót rath,
a ghrian
sgoithniamhdha sgiamhach.
9 Maith séan dá
dtarla tusa
d’Aodh Óg mhac an
Aodhasa,
do dhamhna ríogh
fhréimhe Cuinn,
do dhíol do
chéile cumuinn.
10 Tusa a
sháithsion do shéad bhuadh,
a sheanshaoghlach
áith fhionnfhuar,
giolla ó ráith
bhéimeannaigh Bhreagh -
do sháith
d’éinearradh eisean.
11 Meinic do
tógbhadh tusa
mar gheall iomaid
ionnmhusa
do ghlún
mhíonchaomh í Mheadhbha,
re súgh
bhfíonchaor bhfíneamhna.
12 Meinic tug
asud, más fhíor,
i dtuillmheadh
d’adhbhar airdríogh,
éigne ón Bhóinn
bhionnfhoclaigh bhuig
iomarcaidh óir is
arguid.
13 Meinic fríoth
céad da gach crodh
asuibh ó Aodh go
hollamh,
ar son clú an
mhongabhraigh mhoill,
re hollamhnaibh
crú Criomhthainn.
14 Tusa, a lasair
nár leónadh,
níor saoileadh go
seicheónadh
géag
sheanAolmhuigh na sreabh seang
ar
dheaghfhaobhruibh fhear nÉireann.
15 Ní fhoighdís
daoine an domhain
tusa ón déidgheal
dathamhail -
bas gheal dar
éigin umhla -
acht fear éigin
ealadhna.
l6 Tú ar
chomhaidh airgid nó óir
ní fhoighdís cách
i gcéadóir
ó orsain shlóigh
bhonnbháin Bhreagh,
’sníor dhóigh
t’oghbháil ar éigean.
17 Ó chodhnach
chloinne hEachach
níor ghabh ollamh
ainbhreathach
ní ar talmhain
acht tusa amháin,
amhlaidh dob usa
t’agháil.
l8 Ón uair fár
hiarradh thusa
ní bhia d’éis an
Aodhasa,
a shaorollamh
bláth ballach,
cách d’aonollamh
orramach.