Poem in printable PDF format
Rogha gach
beathadh bheith bocht
[Mac Cionnaith,
L. Dioghluim Dána, Dublin, 1938, poem 51]
Tadhg mac Dáire
.cct. (?)
1 Rogha gach
beathadh bheith bocht
neach ag a thogha
acht gidh tearc
- uirre gan
bhréig ní léir locht -
san phort nach
téid céim tar ceart.
2 Bheith gan
toice ní díoth dhún
mar íoc im
olcaibh mar chrádh
nó bheith bocht
do réir mo ríogh
díol a locht ní
léir dá lán.
3 A uan fionn do
fhás ón óigh,
uad i ngioll red
ghrás a-táim;
asad gan bhréig
fa dú dóigh;
is tú an ghlóir
nach téid i dtráigh.
4 Red thocht i
dtionól an Luain
an chroch ’s an
choróin red thaoibh
tiocfa sé [’n-a
shochar] dhúinn
dúil don
[rothal], a Dé, dhaoibh.
5 Ní fhuil ag
neach grádh dá ghaol
- uch! ní neamh
a-tám do thúr;
ar dtréidhe
mo-nuar is nár;
grádh dá chéile
badh dual dún.
6 Go dtí so gan
doilgheas daoibh
- ós ort as
oircheas a úidh -
suas don
deaghbhragh, a shiur shéimh,
an t-iul réidh do
dhearbhadh dhúin.
7 Gan luaghall
éithigh ós aird,
gan uabhar, gan
bhréithir bhuirb,
mar luagh i
ndearnain an deilg
dual, a leinb,
leanmhain do luirg.
8 A óigmheic
arsaidh dar siair
mo chasbhraid go
bhfóire féin
’s ná leig m’anam
uaibh dá thaoibh
sgaoil uainn mo
ralam go réidh.
9 A Choimdhe
do-chí mo riocht,
dar gcoimhdhe do
bhí go bocht,
go fóil ná cinn
ar an gceart;
fóir led neart
inn ó gach olc.
10 Ós í ceard
chosmhail a clódh
sul thí th’fhearg
chum dochair dhún
dá bhar dtol, a
rí na ríogh,
go dtí dhíom a
chor ar gcúl.
11 A bhfuaras don
chruinne ché
uaibh-se dá gach
uile ní
bean dot
fhiortaibh dhíom, a Dhé,
más díol é i
gciontaibh mo chlí.