Poem in printable PDF format
Tánaig adhbhar mo
thuirse
[Watson, W. J.
Scottish Verse from the Book of the Dean of Lismore
(Scottish Gaelic Texts Society, Volume 1, Edinburgh 1937), poem 10,
p. 82-9]
A ughdar so
Giolla Coluim Mac an Ollaimh
1 Thánaig adhbhar
mo thuirse,
cha liom chuaidh
an bhliadhain-se;
ní tuigse do
neach nach tuig
mo thuirse
theacht mar thánaig.
2 Gé bé neach
nach tuigeadh soin,
a theacht comhlán
dom chumhaidh,
na luit-se
féachadh im chom,
tuirse ’na
créachtaibh orom.
3 Aoibhinn liom,
giodh deacair dhamh,
tógbháil ar
chuairt na cumhadh;
atá an brón ’gam
chrádh fá chléith:
is mór mo ghrádh
don [..............].
4 Tá mo chridhe
’na dhá leth,
cha n-iongnadh é
bheith briste;
tá mo chorp gan
fheoil gan fhuil,
mar bhocht gan
treoir a shamhail.
5 Cha n-iongnadh
cumha dá mhéid
orom i ndiaidh
mheic Mairghréid;
ó chuimhnmid ar
mhaith an fhir
nocha
nfhuilngmid flaith d’fhaicsin.
6 Is truime
dhúinne ná a dhol
anmhain ’na
dhiaidh san saoghal;
mo chrádh, is
tuar ar dhol as,
an lámh fhuaras ó
Aonghus.
7 Giodh deacair
liom deileadh ris,
mac Eoin an
chomhráidh mhilis,
is measa é gan
mh’fhilleadh as,
gan mhé ag
tilleadh go hAonghas.
8 Giodh fada
bheinn uath a muigh
’s mo lucht
tualais im dheaghaidh,
do bhí d’aontacht
mo thriaith rinn
caontacht cha
n-iarradh orainn.
9 Cha n-iongnadh
m’aigneadh do mheath
ré faicinn
tighearna Íle:
mo shlán gan mo
bhrígh go trom
ó tá mo rí gan
anam.
10 Do chrádh mo
chridhe dá éis,
sgéal as urusa a
aisnéis;
cha nfhoil
fuidhleach ar mo bhrón,
do bhloigh
cuibhreach mo [.........].
11 Mór mo bhrón
’s ní h-iongnadh domh
cha tuirse
[..........................];
d’argain mo
chridhe go lom,
gan slighe i
nAlbain agam.
12 A nois ó’s
éigean domh triall
nó bheith ag cách
fá dhímiadh,
ré linn-sean dob
ansa dol
a h-innsibh allta
Alban.
13 Gé thriallaim
is deacair liom,
gé tá mar
fhiachaibh orom;
mo rún do
dhlúthuigh a muigh:
cúl rém dhúthaigh
im dheaghaidh.
14 Is é ní
fá-deara dhamh,
ar liom cha bheag
an t-adhbhar,
gan mo ghaol do
theacht ar ais,
aol ar do leacht,
a Aonghais.
15 Is truime ná a
éag sin
an ló tánaig dá
aimsir,
a chnú chridhe is
a chnámh chuirp,
gan slighe ag
cách dá dhíoghailt.
16 Níor shaoileas
duine ar domhan,
dá mhéid rath,
dod cheannsughadh,
gur fealladh
oirne agus ort:
mealladh lér
h-oirneadh th’adhart.
17 O’s é
dheónadar a dhol,
truagh nach
amhlaidh do bhámar,
a Mheic Mhuire
bhaisghil bhinn,
gan duine
taisgidh againn.
18 I n-éinfheacht
ré agra ghill,
’na ghar gan dol
’na dheaghaidh,
níor éigh ní’s
faide ná sin
don mhéid bh’aige
do mhuintir.
19 Lucht
caidreabha a chúl gcam,
ar neimhní chaidh
a gcomann;
a n-aigneadh do
chuaidh ar ais:
’s cruaidh gach
caidreabh as t’éagmhais.
20 Dobadh deacair
coimeas riom
’s a mbí óm
thighearna agam:
caidreabh is
comhól is támh
’s aigneadh
romhór gan anlámh.
21 An uair théid
cách dhá dtigh n-óil
is í mo chuid dá
n-onóir
bheith fá bhrón
gan díon a muigh,
ag ól mo dhíol do
chumhaidh.
22
[..............] gan dol tar mh’ais,
cha n-anann cumha
as m’éagmhais;
[..................] don chumhaidh mé:
’s pailte ná
dubhaigh Íle.
23 Is iomdha
neach romhainn riamh
do chuir cumha fá
dhímiadh;
[...............]
dearbhthar liom
uirsgéal nár
dealbhadh romham.
[24] Do chuala mé
fada ó shoin
sgéal
as cosmhail rér gcumhaidh:
ut
sequitur in alio loco, etc.
[25] Mac
Subhaltaigh na mbreath mbinn,
daltán
Chathbhaidh is Chonaill.