Poem in printable PDF format
Uasal an t-ainm
ollamh ríogh
[McKenna, L.:
Aithdioghluim Dána (Irish Texts Society, vols 37, 40,
1939/40), poem 32]
Tuathal Ó hUiginn
cct.
1 Uasal an t-ainm
ollamh ríogh;
do-fheadar gomadh
fhairbríogh
poinn do dhíol
d’fhior an anma
do chion ríogh ná
ríoghdhamhna.
2 Dán gach
bliadhna dhleaghar de
don rígh - cá
rogha as uaisle?
ní cíos acht cion
as usa
bhíos ó fhior an
anmasa.
3 Do rígh cúigidh
is cubhaidh
oirrim uadh dá
ollamhain,
acht bronnadh óir
as a ucht
ní cóir ón ollamh
d’umhlocht.
4 An bhreath
dhíreach an dann rug
is d’ollamhain nó
d’easbog
téid a ghuala, a
rí, i n-am óil;
is í ann uadha a
n-onóir.
5 Tú, a
Thomhaltaigh, ar tosaigh
thug dúinn aonta
an anmasain;
ó rígh nó gur
slonnadh sinn
ollamh dhínn
nocha dingninn.
6 Do-chuala - is
ní creidthe sin
ó fhior aimhleasa
éigin
mar do fhuair
th’ollamh umhlucht -
gur ronnadh uaibh
th’ollamhnucht.
7 Fa doigh liom
gur leigis de
[athrughadh]
mh’anma baisde
re linn na ngrádh
do ghabhas;
is nár inn ’n-a
amharas.
8 Cá hainm feasda
[as] ráidhte rinn
ní fheadar d’éis
a gcluinim;
fáilte ruinn i
riocht ollaimh
ag sliocht Cuinn
do chleachtomair.
9 Dá mbeanta
dhíom, a dhearc ghlas,
an feidhm re a
bhfuil mo dhúthchas
dá measa hé ar na
aithne
measa an té dá
dtiobhairthe.
10 Dá ndearnta an
chóir leath ar leath
eadruinn do budh
é an díreach;
i mbreith ríogh
is ionchuir í;
bíodh ar
th’ionchaibh, a airdrí.
11 Sealbh ar
bhfeadhma is fios doiligh
gur dual súd ag
seanchoidhibh;
ar gheall daoibh
an duine a-dir
cá bhfuighe i
laoidh nó i litir?
12 Ollamh re a
ceird cia ag nach fuil
ar-aon is ollamh
seanchaidh;
[gach] ceart
ollaimh go-raile
congaibh reacht
na ríoghraidhe.
13 Tairm ollamhan
uair mé
a-déar riot, a rí
Búille,
nír gheall mé a
chiallaidh . . .
sé d’fhiadhain .
. . . . . . . .. . . .
14 Do-chuala ós
aird ag gach fhior
sgéal nar
chosmhail do chreidiomh;
do dhiommol mé
tre mhacnas
é ’s ní dhiongan
díoghaltas.
15 An comhrádh
nar chubhaidh ris
do-chuala uadh ga
aithris;
gé shéana dhamh
nach dubhairt
méala a char i
gcontabhairt.
16 Ní rach, gidh
leasg leam cridhe,
don Charraig ar
chéilidhe
taireise go rabh
a-rís
damh an baileise
i mbímís.
17 An dámh
thromsa ag teacht [id] thaigh
d’éad re maicne
Maol-ruanaidh
a-tá dál coinnmhe
chuca
nach doirbhe dámh
dheoradhta.
18 An cumann do
cheangail sinn
re chéile is
cunnradh inill
- beag nach
treise an t-éad oram -
’s ní fhéad meise
a mhíochomhall.
19 Ní mholfainn
do mhac Shaidhbhe
dá gcuireadh im
chomhairle,
dámadh orraim
budh ál leis,
ar ghrádh
chumainn nó chairdis.
20 Mé im thost
agus é im aghaidh
múinim do mhac
Chonchobhair;
dá bhfaghadh é ar
a annsa
ná gabhadh sé an
socharsa.
21 Ní díleas sinn
ó so a-mach
dá bhfionnam go
bhfuil ciontach;
a fhíon is a
fhoirne óir
síodh ní
fhoighbhe ’n-a n-onóir.
22 Do bhí uair
narbh eagail daoibh
go dtairgfinnse
do thathaoir;
a-nocht, a mheic
mheic Aodha,
deit is olc ar
n-iontaobha.
23 Gach cumaoin
dar chuiris orm
do shéanfainn, a
shúil mhallghorm,
a ghéag
shéaghainn ó Sheaghais,
séanaim méad mo
mhuinntearais.
24 Mic ollamhan
Inse Fáil
a-tá oram got
eadráin;
mo dhiomdha gur
léigeas libh
iomdha éigeas im
aighidh.
25 Ní as fhaide
ní fhulaing mé
m’fhearg riot, a
rí na Cairrge;
gidh treall do
bheinn ga bacadh
is leinn as
fhearr t’anacal.
26 Ní ar m’eagla
réidhighe riom,
a leoghain Locha
Saoilionn;
ní d’fhagháil ar
a omhan
ní hí anáir
th’ollomhan.
27 Déana le
duasaibh boga
dhuid mise, a
Mheic Diarmuda;
is cuma gá fréamh
ó bhfuil
sgéal gan urra ná
haduimh.
28 Dol fa
fhosgadh an einigh
a bhfuil agad
d’fhóireidhin;
ar a sgáth dá dtí
tusa
do-ní cách a
chaomhnusa. Uasal.