firstLine"; ?>

380. Ca talamh dhuit a bhrathair $
Length: short 13qq
Certainty: 4
Period:
  1. 16th ult
Areas:
  1. Connacht
Classes:
  1. satire
Manuscripts:
  1. Book of O’Conor Don 1631
  2. RIA 6 (23/I/40) c. 1700 Co. Offaly
Prints:
  1. transl. TD no. 38
Motifs:
  1. description of clothes
  2. Friar
  3. Proverbs
Poet Christian Names:
  1. Tadhg Dall (BOCD)
Poet Surnames:
  1. O hUiginn
Meter Vars:
  1. RannBheag
Poem:

Poem in printable PDF format

Cá talamh duit, a bhráthair?


[Knott, E.: The Bardic poems of Tadhg Dall Ó hUiginn, Irish Texts Society 22-23 (1922, 1926), poem 38]


1 Ca talamh duit, a bhráthair?

dona grásuibh bheith umhal;

innis sgéala gan aincheas,

nách beam i n-ainbhfeas umad.


2 An cuid dod riaghail chrábhaidh?

léara, a bhráthair, is innis -

créad tug do bhróga fallán,

is h’atán do bheith brisde?


3 D’éis ar shiubhlais do roide,

a bhráthair choisflich chalma,

iongnadh leam gloine t’asán,

is h’atán lán do shalchar.


4 An raibhe id riaghail chrábhaidh,

a bhráthair ó chrích Connacht,

cruas do bhróg agus t’asán,

is h’atán do bheith robhog?


5 Dar leam ní fhaicim éanlocht

ar t’éadach fada fallán,

a bhráthair chroidhe cheóilbhinn,

acht nách fiú feóirling h’atán.


6 Idir chóta agus chaipín,

idir aibíd is asán,

tar gach éanchuid dod chuladh

ní maith do cumadh h’atán.


7 Ní dot aibíd atámuid,

a bhráthair as díol masán,

féach id dhiaidh is féach romhad,

mar tá brollach ar hatán.


8 Th’atán, a mhacaoimh léighinn,

gi bé i nÉirinn ór gadadh,

ní hatán duine dhílis

bhíos dá shírreic i bhfalach.


9 Ní hé a chuma go lochtach,

ní hé olcus a dhatha,

tug gan a dhíol san Chabhán,

acht é ’na atán ghada.


10 Beith ’ga bhélreic, a bhráthair,

is tríd tánaig do mhilleadh;

baile so i ndéantar nathán:

“mairg tug hatán go Sligeach.”


11­ Fulang gada do bhráthair

ní do ghnáthaibh an Iarla;

dá seóltar tú ’na dhathán

biaidh an t-atán go riabhach.


12 Maith do léine agus h’ionar,

deas do shiobhal ar chlachán,

’s is áluinn fós do mhatal,

’s is olc ghabhus tú h’atán.


13 Créad do-bheir th’aibíd goirid,

’s th’fhalluing go noige do shálaibh,

agus h’atán fliuch fada,

ca talamh duit, a bhráthair?